Një ankër është një objekt i madh dhe i rëndë që ndihmon në mbajtjen e sigurtë dhe të palëvizshme të anijes. Ankërat do të përfshihen në sipërfaqen nën ujë për të parandaluar anijen të shpërngulet. Ato janë një mjet i vjetër, i përdorur për një kohë të gjatë dhe i ndryshuar shumë gjatë viteve. Ekzistojnë lloje të ndryshme anshërash që përdoren në anije dhe secila ankër ka dizajnin dhe funksionin e saj të veçantë. Ankërat kanë qenë gjithashtu simbole të një gamë kulturash dhe fejsh që paraqesin forcë, siguri dhe shpresë.
Një ankër është një kërdhë metalike masive që mban anijën në vend. Anija përdor anën e saj si kërdhë që kap në fund të detit, e cila parandalon anijen të shpërngulet. Kjo është e rëndësishme, sepse anijet duhet të ndalen në një vend kur nuk janë në det të hapur, veçanërisht gjatë stuhive apo të quajve të rrezikshme. Pa një ankër, një anije mund të shpërngulet në ujëra të rrezikshme dhe të godasë anije të tjera apo tokën. Dhe pikërisht anët janë ajo që e mbajnë të sigurt dhe i lejon të qëndrojë e palëvizshme kur nuk është në lëvizje.
Ancorat janë të formuara për të zhytur në fund të detit. Pesha e ankorës i ndihmon atë të zhytet në fund dhe skajet e ashpër ngulën në rërë ose në boshit për ta mbajtur të vendosur. Kjo prodhon fërkim, duke parandaluar rrëshqitjen e ankorës dhe duke mbajtur anijen në ujërat e turbullta. Edhe kur era dhe valët tentojnë të shtyjnë anijen, ankora mbetet e fortë dhe e mban anijen të qëndrueshme. Janë ankorë pa të cilat anija do të ulej.
Ancorat kanë ekzistuar për një kohë shumë të gjatë, mijëra vjet. Dhe janë evoluar nga gurët e thjeshtë të lidhur me litarë deri te format e shkëlqyeshme metalike me dizajne speciale. Ancorat e hershme ishin të ndërtuara nga drurë, gurë ose metal, dhe ishin pak a shumë të pasigurta. Njerëzit me kohë mësuan se si materialet më të mira dhe format e reja mund të bënin një ankorë më të fortë dhe — më të rëndësishme — më të mirë, dhe gjatë shekujve u shfaqën dizajne të reja. Ancorat sot janë të ndërtuara nga çelik i fortë dhe përmbajnë pjesë të detajuara që lejojnë të mbajnë anijet më të mëdha të botës të qëndrueshme.
Ka aq shumë lloje të ankroreve që përdoren në anije sa ka lloje të veçanta të punës. Stili më i popullarizuar është ankri i 'fluke' ose i 'plow', i cili karakterizohet nga fluke të mprehta dhe të lakuar që ngulën në fundin e detit. Një tjetër është ankri 'grapnel', me shumë kthetra për të ngulë në gurë ose sende të tjera. Ekzistojnë ankra 'mushkë', të cilat kanë një fund të madh dhe të sheshtë që krijon tërheqje për të mbajtur anijen në vend. Secili prej këtyre ankrove përdoret në varësi të madhësisë së anijes, thellësisë së ujit, si dhe në varësi të motit.
Ancori ka një rëndësi të thellë fetare dhe kulturore në shumë kultura dhe fe. Ancori është një simbol i shpresës kristiane dhe madje ka rrënjët e tij në citimin biblik "Ne kemi këtë shpresë si një ankor për shpirtin, të qëndrueshëm dhe të sigurt." Një kohë më parë në Greqinë e lashtë, ancari ishte simboli i zotit të detit, Poseidonit, dhe u bë simbol i forcës dhe stabilitetit. Keltët e konsiderojnë ankarin si simbol të mbrojtjes dhe udhëzimit. Sot, ankarët shpesh përfshihen në tatuate ose në veshmëra për të simbolizuar forcën, elasticitetin dhe lidhjen me detin.